ΝΕΟ-ΙΠΠΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΕΣ ΑΦΑΡΜΑΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
Η ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
Σπούδασε την! Σώσε ζωές.
Με τα κεριά και τις νεκροκεφαλές παρασκευάζεις σατανικά φάρμακα για να πεθάνεις !
Η ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ!
ΜΑΓΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ
ΜΑΓΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
ΜΗΝ ΤΟ ΨΑΧΝΗΣ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΜΠΕΛΑ ΣΟΥ!
Ο κόσμος είναι πανέτοιμος να υιοθετεί μεθόδους που καλλιεργούν την επιθυμία για μια «ζωή με εύκολους όρους».
Από των αρχαιοτάτων χρόνων της ιστορίας, ο άνθρωπος αναζητούσε ένα μαγικό πανθεραπευτικό για όλες τις σωματικές ασθένειες, κι αυτή η αναζήτηση δεν είναι λιγότερο έντονη σήμερα απ’ ό,τι ήταν στην αρχαιότητα.
Μπορούμε δε πραγματικά να πούμε, πως η αναζήτηση αυτού του πανθεραπευτικού έχει ενταθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αφότου ανακαλύφθηκαν τα αντιβιοτικά και κάθε φορά που ανακαλύπτεται ένα νέο αντιβιοτικό, αναπτύσσεται η ιδέα ότι εδώ, επιτέλους, κατορθώσαμε ν’ αποκτήσουμε το «θαυματουργό φάρμακο», που μπορεί να θεραπεύσει πολλές, αν όχι όλες τις αρρώστιες μας.
Αλίμονο, αυτή η υπεραισιόδοξη άποψη είναι καταδικασμένη, αργά ή γρήγορα, να παραμερίζεται. Όμως η αναζήτηση του μαγικού πανθεραπευτικού συνεχίζεται με ταχύτερο βήμα, απ’ όλους τους διεθνείς φαρμακευτικούς οίκους, που συναγωνίζονται ποιος θα προπορευθεί σ’ αυτό το σκοπό, με την πετυχημένη φόρμα που θα «αδειάσει με το κουτάλι τη λίμνη», επιτυγχάνοντας, έτσι, το πλουσιότερο μέρισμα, όσον αφορά το οικονομικό και τον έπαινο.
Είναι παράξενο πράγμα το ότι ο κόσμος εμμένει στην ιδέα πως κάπου υπάρχει, και μπορεί να ανακαλυφθεί κάτι, που θα μπορούσε να θεραπεύσει τις ποικίλες ασθένειες του ανθρώπου: κι αυτή η πεποίθηση έχει πάρει παράξενες μορφές διαμέσου των αιώνων.
Κάποτε εθεωρήθη πως το αίμα των βατράχων, ή τα όργανα απεκκρίσεως των ζώων, μπορούσαν να έχουν αξιοθαύμαστες θεραπευτικές δυνάμεις, ενώ, σε μιαν άλλη εποχή, επιστεύετο πως αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη χρήση του χρυσού ή αργύρου ή των πολυτίμων λίθων.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός, ότι σε πολλούς από τους ηγεμόνες της Ευρώπης έδιναν οι μάγοι γιατροί σκόνη από διαμάντια ή μαργαριτάρια, όταν ήσαν ετοιμοθάνατοι, με την ελπίδα πως τα πολύτιμα αυτά στοιχεία θα εχάριζαν στους πονεμένους άρχοντες την πλήρη υγεία τους. Αλίμονο όμως, το αποτέλεσμα ήταν τόσο απελπιστικό, όσο και τα παλαιότερα καταπότια.
Η ελπίδα εφευρέσεως ενός μαγικού παν-3εραπευτικού για όλες τις ασθένειες, είναι πραγματικά μια άλλη μορφή χίμαιρας, που όσο λαχταρά ο άνθρωπος- Μας αρέσει να εθελοτυφλούμε μπροστά στην αλήθεια για όλα τα πράγματα, γιατί, το ν’ αντιμετωπίζει κανένας την αλήθεια, είναι συχνά δυσάρεστο κι οχληρό: αυτό επίσης σημαίνει πως πρέπει να κάνομε και μείς κάτι για τον εαυτό μας.
Η αναζήτηση του μαγικού πανθεραπευτικού μοιάζει με μιαν απατηλή ελπίδα, που ο νους του ανθρώπους επιζητεί διαμέσου των αιώνων, κι ένα πράγμα που ποτέ δεν θα φέρει το ποθούμενο αποτέλεσμα· η αιτία δε, είναι πολύ απλή: Ουδέποτε θα υπάρξει ένα μαγικό πανθεραπευτικό για τις ασθένειες. Αυτό είναι κάτι το ακατόρθωτο, κι αυτό γίνεται καθαρό, αφού ένας αντιληφθεί πραγματικά τι είναι η ασθένεια, και πώς εκδηλώνεται μέσα στο σώμα του ανθρώπου.
Εφόσον ο κόσμος πιστεύει πως αρρώστια είναι κάτι το κακό, μια εξωτερική οντότητα, που μπαίνει στο ανθρώπινο σώμα, και που πρέπει ν’ απομακρυνθεί μ’ εξωτερικά υλικά μέσα, εισαγόμενα εντός του σώματος υπό μορφήν φαρμάκων κ.λ.π., είναι φυσικά επόμενο ότι θα συνεχισθεί η αναζήτηση ενός θαυματουργού πανθεραπευτικού εκ μέρους της ορθοδόξου φαρμακευτικής επιστήμης και μερικών μη φαρμακευτικών παραγόντων.
Εντούτοις, οποιοσδήποτε έχει μελετήσει τις αρχές της Φυσιοθεραπείας, αντιλαμβάνεται καθαρότατα, πως η αρρώστια είναι το αποτέλεσμα της παραβάσεως, εκ μέρους του ανθρώπου, των νόμων της φύσεως με τις ποικίλες ανόητες συνήθειες ζωής. Συνεπώς, η θεραπεία της ασθένειας, έγκειται στην αποκατάσταση της συνεργασίας με τους φυσικούς νόμους της ζωής, τους οποίους ο άνθρωπος αγνοεί ή έχει περιφρονήσει στο παρελθόν από άγνοια, ή από απερισκεψία. Ευθύς μόλις εξακριβωθεί το γεγονός αυτό, γίνεται κατάδηλο ότι η αναζήτηση ενός μαγικού μέσου πανθεραπευτικού, είναι απλώς μια απώλεια χρόνου. Εκτός αυτού, τούτο παραπλανά τον κόσμο, όσον αφορά την πραγματική αιτία των ασθενειών, και τον εμποδίζει από του ν’ ανακαλύψει τον μόνο ορθό τρόπο με τον οποίο μπορεί να θεραπευθεί ριζικά η ασθένεια.
Φυσικά είναι ευκολότερο να πιστεύει κανένας πως παίρνοντας ένα χάπι ή μια σκόνη ή βάζοντας μια ένεση κλπ., μπορεί ν’ απελευθερωθεί από τα δεινά του, και ν’ αποχτήσει την πλήρη υγεία του. Αυτό, βέβαια, είναι ένα θαυμάσιο όνειρο, και κάτι που δίνει αρκετή άνεση στα εκατομμύρια των ανθρώπων όλου του κόσμου. Αυτό όμως είναι κάτι το αδύνατο, κι ούτε μπορεί να επαναλαμβάνεται συχνά, και το ενωρίτερο, που η πλήρης αλήθεια ήθελε αντιμετωπισθεί θα είναι και το καλύτερο για την ανθρωπότητα ως σύνολο.
Τότε θα μπορούσαμε ν’ αρχίσουμε το πραγματικό έργο απελευθερώσεως μας από την ασθένεια, με τη μοναδική αποτελεσματική μέθοδο, κι αυτή είναι η υιοθέτηση της Φυσιοθεραπείας, στην πιο συμπληρωμένη και πλατιά της μορφή.
Επιπλέον, υπάρχουν πάντοτε τα πανταχού παρόντα «μικρόβια», που εμφανίζουν την ιατρική άποψη περί ασθενείας ως ορθή και τη φυσιοθεραπευτική άποψη ως γελοία και ανόητη. Εντούτοις, μια κατανόηση της φυσιοθεραπευτικής φιλοσοφίας αμέσως αποδεικνύει στον ερευνητή αναγνώστη ότι τα μικρόβια δεν είναι η βασική αιτία της ασθένειας, κι ότι αυτά φιλοξενούνται σ’ ένα κατάλληλο έδαφος, δηλ. ένα έδαφος, που δημιουργήθηκε στο σώμα με αφύσικες συνήθειες ζωής από διαιτολόγική, και κάθε άλλη άποψη, πως ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις αρρώστιες που υποφέρει, εκτός βέβαια της βλάβης ατυχημάτων, της κληρο-νομικότητος κλπ.
Έτσι, η αναζήτηση για το μαγικό πανθεραπευτικό για τις ασθένειες, είναι καταδικασμένο σε αποτυχία, για λόγους αναμφισβήτητους, παρόλες τις φαινομενικές επιτυχίες αυτού ή εκείνου του φάρμακου ή της θεραπείας, που τόσο ενθουσιωδώς αναγγέλλονται στο ράδιο, στην τηλεόραση ή στο λαϊκό τύπο.
Οποιαδήποτε φαινομενική επιτυχία κι αν επιτευχθεί για λίγο καιρό, για τη μια, ή την άλλη ασθένεια, η πραγματικότητα είναι πως αυξάνονται οι ασθένειες χρόνιας μορφής, καθώς είναι ο καρκίνος, η θρόμβωση στεφανιαίας αρτηρίας, η ψηλή πίεση του αίματος, οι αρθριτισμοί κλπ., για να μην αναφέρομε την τεράστια ανάπτυξη των διανοητικών και νευρικών ανωμαλιών, που λαμβάνουν χώρα στα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι μια πολύ θλιβερή εικόνα παρά τον ισχυρισμό εκείνων που διατείνονται πως η φαρμακευτική επιστήμη ανοίγει μια χρυσή εποχή για την ανθρωπότητα, χάρη στις έρευνες της σχετικά με την αιτία και τη θεραπεία των ασθενειών.
Το γεγονός παραμένει ότι η ασθένεια αφ’ εαυτής, δεν έχει ακόμη νικηθεί σε πείσμα των ηρακλείων προσπαθειών των ορθοδόξων φαρμακευτικών ερευνητικών οργανισμών.
Μέχρις ότου ο κόσμος γενικά παραδεχθεί τη φυσιοθεραπευτική άποψη, όσον αφορά την πραγματική φύση της ασθένειας και τον τρόπο της υπερνικήσεώς της, δεν μπορούμε να περιμένομε καμιά θετική ελάττωση της τεράστιας επίδρασης των ασθενειών στον κόσμο.
Με άλλα λόγια, εκείνο που χρειαζόμαστε, δεν είναι ένα πανθεραπευτικό για τις ασθένειες, αλλά η κατανόηση του γεγονότος, ότι αυτός ο ίδιος ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τους πόνους που υποφέρει. Μόνον τότε, μια νέα εποχή στην πιο ενδιαφέρουσα σφαίρα της ζωής θ’ ανοιχθεί πλατιά, μια σφαίρα ελπίδων και υποσχέσεων, στη θέση της μελαγχολίας, της αποθαρρύνσεως και της απελπισίας τα οποία είναι τα μοναδικά αποτελέσματα, που προέρχονται από μια συνεχή αναζήτηση ενός πανθεραπευτικού για όλες τις ασθένειες.
Ανδρέας Νικολάου ( Δρ. Φυσιοπαθητικών Επιστημών/ Ν.D, PhD)