ΝΕΟ-ΙΠΠΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΕΣ ΑΦΑΡΜΑΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Η ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

Σπούδασε την! Σώσε ζωές.

Με τα κεριά και τις νεκροκεφαλές  παρασκευάζεις σατανικά φάρμακα για να πεθάνεις ! 

Η ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ  ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ!

ΜΑΓΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ 

ΜΑΓΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

ΜΗΝ ΤΟ ΨΑΧΝΗΣ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΜΠΕΛΑ ΣΟΥ!

Ο κόσμος είναι πανέτοιμος να υιοθε­τεί μεθόδους που καλλιεργούν την επιθυμία για μια «ζωή με εύκολους όρους».

Από των αρχαιοτάτων χρόνων της ιστο­ρίας, ο άνθρωπος αναζητούσε ένα μαγικό πανθεραπευτικό για όλες τις σωματικές α­σθένειες, κι αυτή η αναζήτηση δεν είναι λι­γότερο έντονη σήμερα απ’ ό,τι ήταν στην αρχαιότητα.

Μπορούμε δε πραγματικά να πούμε, πως η αναζήτηση αυτού του πανθεραπευτικού έ­χει ενταθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αφό­του ανακαλύφθηκαν τα αντιβιοτικά και κά­θε φορά που ανακαλύπτεται ένα νέο αντιβιο­τικό, αναπτύσσεται η ιδέα ότι εδώ, επιτέ­λους, κατορθώσαμε ν’ αποκτήσουμε το «θαυματουργό φάρμακο», που μπορεί να θε­ραπεύσει πολλές, αν όχι όλες τις αρρώστιες μας.

Αλίμονο, αυτή η υπεραισιόδοξη άποψη εί­ναι καταδικασμένη, αργά ή γρήγορα, να πα­ραμερίζεται. Όμως η αναζήτηση του μαγι­κού πανθεραπευτικού συνεχίζεται με ταχύ­τερο βήμα, απ’ όλους τους διεθνείς φαρμα­κευτικούς οίκους, που συναγωνίζονται ποιος θα προπορευθεί σ’ αυτό το σκοπό, με την πε­τυχημένη φόρμα που θα «αδειάσει με το κου­τάλι τη λίμνη», επιτυγχάνοντας, έτσι, το πλουσιότερο μέρισμα, όσον αφορά το οικο­νομικό και τον έπαινο.

Είναι παράξενο πράγμα το ότι ο κόσμος εμμένει στην ιδέα πως κάπου υπάρχει, και μπορεί να ανακαλυφθεί κάτι, που θα μπορού­σε να θεραπεύσει τις ποικίλες ασθένειες του ανθρώπου: κι αυτή η πεποίθηση έχει πάρει παράξενες μορφές διαμέσου των αιώνων.

Κάποτε εθεωρήθη πως το αίμα των βατρά­χων, ή τα όργανα απεκκρίσεως των ζώων, μπορούσαν να έχουν αξιοθαύμαστες θερα­πευτικές δυνάμεις, ενώ, σε μιαν άλλη επο­χή, επιστεύετο πως αυτό θα μπορούσε να ε­πιτευχθεί με τη χρήση του χρυσού ή αργύ­ρου ή των πολυτίμων λίθων.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός, ότι σε πολ­λούς από τους ηγεμόνες της Ευρώπης έδιναν οι μάγοι γιατροί σκόνη από διαμάντια ή μαργαριτάρια, όταν ήσαν ετοιμοθάνατοι, με την ελπίδα πως τα πολύτιμα αυτά στοιχεία θα εχάριζαν στους πονεμένους άρχοντες την πλήρη υ­γεία τους. Αλίμονο όμως, το αποτέλεσμα ή­ταν τόσο απελπιστικό, όσο και τα παλαιότε­ρα καταπότια.

Η ελπίδα εφευρέσεως ενός μαγικού παν-3εραπευτικού για όλες τις ασθένειες, είναι πραγματικά μια άλλη μορφή χίμαιρας, που όσο λαχταρά ο άνθρωπος- Μας αρέσει να εθελοτυφλούμε μπροστά στην αλήθεια για όλα τα πράγματα, γιατί, το ν’ αντιμετωπίζει κανένας την αλήθεια, είναι συχνά δυσάρε­στο κι οχληρό: αυτό επίσης σημαίνει πως πρέπει να κάνομε και μείς κάτι για τον εαυ­τό μας.

Η αναζήτηση του μαγικού πανθεραπευτι­κού μοιάζει με μιαν απατηλή ελπίδα, που ο νους του ανθρώπους επιζητεί διαμέσου των αιώνων, κι ένα πράγμα που ποτέ δεν θα φέ­ρει το ποθούμενο αποτέλεσμα· η αιτία δε, εί­ναι πολύ απλή: Ουδέποτε θα υπάρξει ένα μα­γικό πανθεραπευτικό για τις ασθένειες. Αυ­τό είναι κάτι το ακατόρθωτο, κι αυτό γίνε­ται καθαρό, αφού ένας αντιληφθεί πραγμα­τικά τι είναι η ασθένεια, και πώς εκδηλώνε­ται μέσα στο σώμα του ανθρώπου.

Εφόσον ο κόσμος πιστεύει πως αρρώστια είναι κάτι το κακό, μια εξωτερική οντότητα, που μπαίνει στο ανθρώπινο σώμα, και που πρέπει ν’ απομακρυνθεί μ’ εξωτερικά υλικά μέσα, εισαγόμενα εντός του σώματος υπό μορφήν φαρμάκων κ.λ.π., είναι φυσικά επό­μενο ότι θα συνεχισθεί η αναζήτηση ενός θαυματουργού πανθεραπευτικού εκ μέρους της ορθοδόξου φαρμακευτικής επιστήμης και μερικών μη φαρμακευτικών παραγόντων.

Εντούτοις, οποιοσδήποτε έχει μελετήσει τις αρχές της Φυσιοθεραπείας, αντιλαμβά­νεται καθαρότατα, πως η αρρώστια είναι το αποτέλεσμα της παραβάσεως, εκ μέρους του ανθρώπου, των νόμων της φύσεως με τις ποικίλες ανόητες συνήθειες ζωής. Συνεπώς, η θεραπεία της ασθένειας, έγκειται στην α­ποκατάσταση της συνεργασίας με τους φυ­σικούς νόμους της ζωής, τους οποίους ο άν­θρωπος αγνοεί ή έχει περιφρονήσει στο πα­ρελθόν από άγνοια, ή από απερισκεψία. Ευθύς μόλις εξακριβωθεί το γεγονός αυ­τό, γίνεται κατάδηλο ότι η αναζήτηση ενός μαγικού μέσου πανθεραπευτικού, είναι α­πλώς μια απώλεια χρόνου. Εκτός αυτού, τού­το παραπλανά τον κόσμο, όσον αφορά την πραγματική αιτία των ασθενειών, και τον εμ­ποδίζει από του ν’ ανακαλύψει τον μόνο ορ­θό τρόπο με τον οποίο μπορεί να θεραπευ­θεί ριζικά η ασθένεια.

Φυσικά είναι ευκολότερο να πιστεύει κα­νένας πως παίρνοντας ένα χάπι ή μια σκό­νη ή βάζοντας μια ένεση κλπ., μπορεί ν’ α­πελευθερωθεί από τα δεινά του, και ν’ απο­χτήσει την πλήρη υγεία του. Αυτό, βέβαια, είναι ένα θαυμάσιο όνειρο, και κάτι που δί­νει αρκετή άνεση στα εκατομμύρια των αν­θρώπων όλου του κόσμου. Αυτό όμως είναι κάτι το αδύνατο, κι ούτε μπορεί να επανα­λαμβάνεται συχνά, και το ενωρίτερο, που η πλήρης αλήθεια ήθελε αντιμετωπισθεί θα είναι και το καλύτερο για την ανθρωπότητα ως σύνολο.

Τότε θα μπορούσαμε ν’ αρχίσουμε το πραγματικό έργο απελευθερώσεως μας από την ασθένεια, με τη μοναδική αποτελεσμα­τική μέθοδο, κι αυτή είναι η υιοθέτηση της Φυσιοθεραπείας, στην πιο συμπληρωμένη και πλατιά της μορφή.

ΤΑ ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΟΝΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ

Επιπλέον, υπάρχουν πάντοτε τα παντα­χού παρόντα «μικρόβια», που εμφανίζουν την ιατρική άποψη περί ασθενείας ως ορθή και τη φυσιοθεραπευτική άποψη ως γελοία και ανόητη. Εντούτοις, μια κατανόηση της φυσιοθεραπευτικής φιλοσοφίας αμέσως α­ποδεικνύει στον ερευνητή αναγνώστη ότι τα μικρόβια δεν είναι η βασική αιτία της ασθέ­νειας, κι ότι αυτά φιλοξενούνται σ’ ένα κα­τάλληλο έδαφος, δηλ. ένα έδαφος, που δη­μιουργήθηκε στο σώμα με αφύσικες συνή­θειες ζωής από διαιτολόγική, και κάθε άλ­λη άποψη, πως ο άνθρωπος είναι υπεύθυ­νος για τις αρρώστιες που υποφέρει, εκτός βέβαια της βλάβης ατυχημάτων, της κληρο-νομικότητος κλπ.

Έτσι, η αναζήτηση για το μαγικό πανθε­ραπευτικό για τις ασθένειες, είναι καταδικα­σμένο σε αποτυχία, για λόγους αναμφισβή­τητους, παρόλες τις φαινομενικές επιτυχίες αυτού ή εκείνου του φάρμακου ή της θερα­πείας, που τόσο ενθουσιωδώς αναγγέλλον­ται στο ράδιο, στην τηλεόραση ή στο λαϊκό τύπο.

Οποιαδήποτε φαινομενική επιτυχία κι αν επιτευχθεί για λίγο καιρό, για τη μια, ή την άλλη ασθένεια, η πραγματικότητα είναι πως αυξάνονται οι ασθένειες χρόνιας μορφής, καθώς είναι ο καρκίνος, η θρόμβωση στεφα­νιαίας αρτηρίας, η ψηλή πίεση του αίματος, οι αρθριτισμοί κλπ., για να μην αναφέρομε την τεράστια ανάπτυξη των διανοητικών και νευρικών ανωμαλιών, που λαμβάνουν χώρα στα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι μια πολύ θλιβερή εικόνα παρά τον ισχυρισμό εκείνων που διατείνονται πως η φαρμακευτική επι­στήμη ανοίγει μια χρυσή εποχή για την αν­θρωπότητα, χάρη στις έρευνες της σχετικά με την αιτία και τη θεραπεία των ασθενειών.

Το γεγονός παραμένει ότι η ασθένεια αφ’ εαυτής, δεν έχει ακόμη νικηθεί σε πείσμα των ηρακλείων προσπαθειών των ορθοδό­ξων φαρμακευτικών ερευνητικών οργανι­σμών.

Μέχρις ότου ο κόσμος γενικά παραδεχθεί τη φυσιοθεραπευτική άποψη, όσον αφορά την πραγματική φύση της ασθένειας και τον τρόπο της υπερνικήσεώς της, δεν μπορού­με να περιμένομε καμιά θετική ελάττωση της τεράστιας επίδρασης των ασθενειών στον κόσμο.

Με άλλα λόγια, εκείνο που χρειαζόμαστε, δεν είναι ένα πανθεραπευτικό για τις ασθέ­νειες, αλλά η κατανόηση του γεγονότος, ότι αυτός ο ίδιος ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τους πόνους που υποφέρει. Μόνον τό­τε, μια νέα εποχή στην πιο ενδιαφέρουσα σφαίρα της ζωής θ’ ανοιχθεί πλατιά, μια σφαίρα ελπίδων και υποσχέσεων, στη θέση της μελαγχολίας, της αποθαρρύνσεως και της απελπισίας τα οποία είναι τα μοναδικά αποτελέσματα, που προέρχονται από μια συ­νεχή αναζήτηση ενός πανθεραπευτικού για όλες τις ασθένειες.

Ανδρέας Νικολάου ( Δρ. Φυσιοπαθητικών Επιστημών/ Ν.D, PhD)