Η ομοιοπαθητική βασίζεται σε ένα θεμελιώδη νόμο, το νόμο της ομοιότητας (SIMILIA SIMILIBUS CURENTUR) ο οποίος συνδυάζεται με μια τεχνική, την απειροελάχιστη αραίωση, και ένα σύνολο φυσικών αρχών που συνθέτουν μια πρωτότυπη αντίληψη για τον άρρωστο και την αρρώστια του.
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ
Η ομοιοπαθητική στηρίζεται απόλυτα σ’ αυτό το νόμο:
ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙ Ο ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣ ΑΤΟΜΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ.
Τα ομοιοπαθητικά παρασκευάσματά θεωρούνται ακόμη από μερικούς «νερο- πλύματα».
Όμως, οι νέοι φυσικοί επιστήμονες, που προοδεύουν όλο και περισσότερο στη γνώση του απειροελάχιστα μικρού, δε χαμογελούν πια. Ο Χάνεμαν είχε απλά προχωρήσει κάπου ενάμιση αιώνα μπροστά από την εποχή του.
Δεν θα πρέπει να πιστεύουμε ότι η ιδέα της αραίωσης των ουσιών τού ήρθε έτσι ξαφνικά, σαν φαντασίωση ή σαν ένα τέχνασμα για να φανεί πρωτότυπος ή μυστηριώδης.
Ο Νόμος των Ομοίων, στον οποίον στηρίζεται το οικοδόμημα της Ομοιοθεραπευτικής καταγράφεται στο βιβλίο “Περί τόπων των κατ άνθρωπον”, κεφ. 42, του Ιπποκράτη: «Διά τα όμοια νούσος γίγνεται και διά τα όμοια προσφερόμενα εκ νοσευόντων υγιαίνονται, οίον στραγγουρίην το αυτό παύει ουκ εούσαν. και βηξ κατά το αυτό ώσπερ και στραγγουρίη υπό των αυτών γίγνεται και παύεται. διά το εμέειν έμετος παύεται».
Επίσης, στην ίδια παράγραφο αναφέρει και τον Νόμο των Εναντίων «αι οδύναι παύουσι τοις υπεναντοίησιν», δηλαδή το νόημα της παραγράφου όλης είναι απλά «όμοια ομοίοις εισίν ιάματα [διά τας χρονίας νόσους], διά δε τας οξείας ενάντια εναντίοις».
Η ομοιοπαθητική (ελλ. όμοιος, πάθος =πάθηση) είναι μια φυσιοπαθητική θεραπευτική μέθοδος η οποία αναπτύχθηκε στο τέλος του 18ου αιώνα από τον γιατρό της Σαξωνίας Samuel Hahnemann.
Ορισμός Ομοιοθεραπευτικής:
Μορφή ολιστικής, επιστημονικής θεραπευτικής προσέγγισης. Όπως υπάρχουν Νόμοι στους οποίους βασίζεται η Φυσική, Χημεία, και όλες οι Θετικές επιστήμες, υπάρχουν και οι νόμοι που διέπουν την Θεραπευτική. «τα όμοια τοις ομοίοις εισίν ιάματα» είναι ο βασικός νόμος της Ομοιοθεραπευτικής.
Ο νόμος αυτός κινητοποιεί τον αμυντικό μηχανισμό του ασθενούς, τον ενισχύει με τον όμοιο τρόπο που ο ίδιος ο οργανισμός επιλέγει.για να επαναφέρει την αρμονία.
Η Ομοιοθεραπευτική υποστηρίζει ότι ο κάθε οργανισμός είναι μοναδικός.
Μοναδικά δε εκφράζει και τη διαταραχή της υγείας του. Κάθε θεραπευτική ουσία είναι φυσική ουσία που ενεργοποιεί τον οργανισμό κατά ορισμένο τρόπο.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ UNIVERSITY OF AMERICA ( USA)
